Σύμφωνα με αποφάσεις που έχουν δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως υπάρχουν διατηρητέα κτίρια εξέχουσας αρχιτεκτονικής όπως:
α) Οικία Μήτσου Γεροντάκη Διατηρητέο κτίριο (Οχυρό Αρχοντικό του 19ΟΥ αιώνα ΥΑ 27702/25-1-1969, ΦΕΚ 84/Β/5-2-1969 Φ.Ε.Κ. Δ-104 α/01.02.2005 Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ – Κήρυξη/Μεταβολή Φ. Ε.Κ. 283/05 α/27.12.2004.
Το οχυρό αρχοντικό χτίστηκε από το Νικόλαο Γεροντάκη. Το τελικό αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα είναι ένας συνδυασμός αστικών αρχιτεκτονικών προτύπων, με την οχύρωση και τις αγροτικές και οικοτεχνικές λειτουργικές ανάγκες του κτιρίου. Αποπερατώθηκε στις 20 Ιουλίου 1856.
Το κτίσμα βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού και ανατολικά του σημερινού κεντρικού δρόμου. Το σημερινό του οικόπεδο αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου συνόλου στο οποίο εντάσσονταν και δευτερεύοντα κτίρια. Το οικόπεδο είναι επικλινές και το κτίριο έχει προσαρμοστεί στην κλίση του εδάφους. Είναι ελεύθερο από παντού και η γύρω δόμηση είναι αραιή. Καθώς ο οικισμός δεν είναι αμυντικού χαρακτήρα το κτίριο είναι αυτόνομα οχυρωμένο. Διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις. Η αρχική αποτελείται από την κούλια και το νότιο τμήμα. Κατά τη δεύτερη προστέθηκε το βόρειο τμήμα, σήμερα ημικατεστραμένο. Με την υπουργική απόφαση αρ.27702 της 5/2/69 και σύμφωνα με τον νόμο 1469/50 “περί προστασίας ειδικής κατηγορίας οικοδομημάτων και έργων τέχνης”, κηρύσσεται ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο “η εν Κράψη επαρχία Δωδώνης οικία Μήτσου Γεροντάκη, ως άριστα διατηρούμενον παράδειγμα οχυρωμένης κατοικίας του παρελθόντος αιώνος“
β) Το πρώην Δημοτικό Σχολείο Κράψης (τέλη 19ου αιώνα)
β) Το πρώην Δημοτικό Σχολείο Δρίσκου ( Βάξιας) (τέλη 19ου αιώνα)
Έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο και φιγουράρει στον «Διαρκή κατάλογο κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδος» με τις Υπουργικές Αποφάσεις
ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/4143/1441/28-12-1998 – ΦΕΚ 35/Β/26-1-1999
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΡΑΨΗΣ (έτος 1563)
Έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο και φιγουράρει στον «Διαρκή κατάλογο κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδος» με τις Υπουργικές Αποφάσεις :ΥΑ 10062/934/12-7-1972, ΦΕΚ 621/Β/22-8-1972 &ΥΑ 10062/934/12-7-1972, ΦΕΚ 706/Β/13-9-1972.
O Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου είναι κτισμένος το 1563 με δαπάνη του Κραψίτη Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάσαφ Β’ οΜεγαλοπρεπής.
Εκτός από τη θαυμαστή λιθοδομή του ναού, πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό οικοδόμημα, μεγάλων διαστάσεων βασιλικής, όπου το πρωτότυπο αρχιτεκτονικό του σχέδιο και το περίτεχνο εξωτερικό του διάκοσμο προδιαθέτει τον προσκυνητή για το θαυμάσιο εσωτερικό του χώρο.Οι περίφημες τοιχογραφίες του ναού, είναι αυτές που τον καθιστούν κόσμημα και ένα από τα αξεπέραστα θρησκευτικά μνημεία της περιόδου της Τουρκοκρατίας.
Ο Ιωάσαφ ανέθεσε την αγιογράφηση του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στους αυτάδελφους Φράγκο Κονταρή και Γεώργιο Κονταρή, ιερέα εκκλησιάρχη Θηβών, σπουδαίους αγιογράφους της εποχής που είναι οι καλύτεροι εκπρόσωποι της ακμάζουσας τότε, αγιογραφικής τεχνοτροπίας που καλείται «Σχολή των Θηβών». Εκτός του Αγίου Νικολάου Κράψης, έργα της αγιογραφικής αυτής συντεχνίας συναντούμε σε πολλά μνημεία της αποχής, όπως στη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους (Φράγκος Κατελάνος), στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων, στη Μονή Φιλανθρωπινών και στη Μονή Ντίλιου της Νήσου των Ιωαννίνων,στο Ναό Αγίου Δημητρίου και τη Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κληματιάς Ιωαννίνωνκ.α.
Μετά το 2010 έγινε αποκατάσταση των φθορών του Ι.Ν. και συγκεκριμένα:
Α)ο εξ’ ολοκλήρου καθαρισμός του Τέμπλου του Ι.Ν. με ιδία δαπάνη του Ευάγγελου Ν.Καντζέλη και
Β)η ανάδειξη των τοιχογραφιών όλου του Ι.Ν που συνέδραμε το Υπουργείου Πολιτισμού για τον 1ο θάλαμο (κύριος Ναός) και του 2ου θαλάμου του Ι.Ν. (γυναικωνίτης) με ιδία δαπάνη από τον κ.Ευάγγελο Ν.Καντζέλη .
Ο Άγιος Νικόλαος αποτελούσε για την Κράψη και τους μαχαλάδες της, το θρησκευτικό κέντρο της αχανούς ενορίας, αφού εξηπηρετούσε όλες τις λατρευτικές ανάγκες των ενεργών, τότε οικισμών.
Πολύ νωρίς όμως, λόγω της αύξησης του πληθυσμού, τις ενοριακές ανάγκες άρχισε να υποβοηθεί και η παρακείμενη Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Γκρόπα Παναϊά» (1793μχ). Στα πλαίσια αυτών των ενεργειών και λαμβάνοντας υπόψη την αδυναμία στέγασης των πιστών στο Ναό του Αγ.Νικολάου, πραγματοποιήθηκε η ανέγερση των χαγιατιών του Ναού και του παρεκκλησίου του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου το έτος 1813.
Συνέχεια των προηγουμένων επεκτάσεων και εργασιών του 19ΟΥ αιώνα, αποτελούν η ανέγερση του του κωδωνοστασίου το 1852, το οποίο φέρει μια εύηχη και λαγαρή καμπάνα, κατασκευασμένη στα Ιωάννινα και στο εργαστήριο των Τσαραπλανητών την ίδια χρονολογία.
Στη νότια πλευρά του ναού εφαπτόμενο στο παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου, ως προέκτασή του, ανεγέρθηκε το έτος 1881, το οστεοφυλάκιο του ναού, «ΔΙΑ ΔΑΠΑΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΠΑΛΑΜΑΤΣΙΑ, ΛΟΧΑΓΟΥ ΤΗΣ ΕΝ….ΕΛΛΑΔΙ ΦΑΛΑΓΓΟΣ».
Την δεκαετία του 2000, τα αδέλφια Δημήτριος & Ευάγγελος Ν. Καντζέλη χρηματοδότησαν την κατασκευή:
α)νέου οστεοφυλακίου (εκτός περιβόλου Ι.Ν. Αγ. Νικολάου) σε οικόπεδο δωρεά Γεωργίου Δέλα καθώς και
β) την ανάπλαση – πεζοδρόμηση με κυβόλιθους του δρόμου από το Δημοτικό Σχολείο μέχρι την εξωτερική είσοδο του Ναού και κάτω από το Νεκροταφείο.
«Μνημείο Πεσόντων Αγωνιστών Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»
Βρίσκεται στον εξωτερικό χώρο του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Κράψης